Metafoor

“Ehm… ik raakte er eerst een beetje van in de war dat u het over Leonardo da Vinci heeft, maar ook over onze klas, maar nu snap ik het.”

Het gebruik van metaforen kan handig zijn om dingen die je wilt uitleggen te ondersteunen. Een goede metafoor helpt ook om het geleerde weer terug te halen in je gedachten. Vandaar dat ik er graag gebruik van maak. Alles staat of valt natuurlijk wel met een goede uitleg ;-) Dat lukt de ene keer beter / sneller dan de andere.

In een lopend traject rondom groepsdynamiek gebruik ik Leonardo da Vinci om met de groep in gesprek te komen over wat goed gaat en wat beter kan.

De ‘supermens’ Leonardo blijkt ook ‘supergewoon’ te zijn als we wat gegevens uit zijn leven vertalen in schoolbegrippen.

• Een leerling die liever buiten is dan binnen.
• Een leerling die graag z’n eigen gang gaat.
• Een leerling die graag wil leren, wel op z’n eigen manier.
• Een leerling die niet zomaar iets aanneemt van de meester of juf
• Een leerling die dingen zegt die tegen de mening van veel anderen ingaan.
• Een leerling die lang over alles doet.
• Een leerling die aan van alles begint, maar die weinig afmaakt.
• Een leerling die moeite heeft met lezen en schrijven volgens de regels.

Ik vroeg de leerlingen hoe ze het zouden vinden als Leonardo bij ‘ons’ in de klas zou zitten. Daar hoefden ze niet lang over na te denken. Meer dan tien vingers schoten omhoog. Hij was van harte welkom!

• “Zulke mensen hebben we hier al hoor, dus er kan er nog wel een bij.”
• “Hij zou m’n grootste vriend zijn, want ik snap hem wel.”
• “Ik lijk wel op hem, behalve dan dat ik moeite heb met lezen en schrijven.”
• “Hé, jij lijkt ook vet veel op hem … ja jonge, echt wel!”

Uiteraard had ik de les zo voorbereid dat ik met de klas bij gesprek uit zou komen, maar dat het op dít punt ‘openbrak’ verraste me. Cadeautje. Het was een kantelpunt tussen gereserveerdheid en voorzichtige openheid bij de leerlingen, ook voor de gesprekken daarna.

👉 Verkenning leidt als het goed is tot herkenning.

👉 Herkenning maakt de weg vrij voor erkenning.

Dat is nodig om ook nieuwe stappen te kunnen zetten richting een nieuw normaal.

Na de les SUPERMENS – SUPERNORMAAL volgde de spannende les DE KLASMACHINE, waarin we ook videobeelden bekeken over onszelf tijdens de escaperoom. Sommigen bekeken de beelden tussen hun vingers door. Maar niemand deed er iets vanaf. Opnieuw herkenning.

Samen met de leerkracht heb ik ook verwoord wat er al veranderd is sinds het begin van het traject. Ook dat moet herkend worden. Aan alles is te merken dat er beweging is de goede kant op.

Vandaag een les over LEONARDO DE VRIJDENKER; over durven zeggen wat je ergens van vindt. Zin in!