We zitten in groep 6 en hebben een leeftijd van 2,5 jaar.
Daar is geen fatsoenlijke rekensom van te maken …
Maar het was wel de realiteit in een groep die in de afgelopen maanden mocht coachen.
Sinds begin groep 4 was deze groep bij elkaar in de huidige samenstelling.
Na een intensief maar ook mooi eerste jaar gebeurden er in groep 5 een aantal dingen waardoor de groep op tilt sloeg en de veiligheidsbeleving afnam. Iedereen ging daar op een eigen manier mee om, van teruggetrokken gedrag tot eigengereid en uitdagend gedrag. Ook de leerresultaten gingen achteruit.
In groep 6 konden we opnieuw gaan bouwen en mocht ik dit traject begeleiden.
Deze week hebben we samen met leerkrachten, kinderen en ouders dit traject (mijn inzet) afgerond en heb ik met de groep nog even terug- en vooruit gekeken.
Ik heb daarbij de metafoor van een opgroeiende peuter gebruikt, die heel veel dingen nodig heeft om zich te kunnen ontwikkelen, waaronder ook veiligheid. Is die veiligheid er niet, dan komen de exploratie en de relatievorming onder druk te staan.
Zo is ook in een klas veiligheid onmisbaar.
- Om jezelf allemaal OK te kunnen voelen in de klas.
- Om plek en rust in je hoofd te hebben om te leren.
- Om open te kunnen staan voor elkaar en geduld te hebben met elkaar.
Juist in de jonge jaren van deze klas stond de veiligheid onder druk, waardoor de gevolgen nog groter waren dan ze normaliter al zijn.
In de afgelopen maanden heeft deze klas de veiligheid terug gevonden.
- Er wordt weer leiding geaccepteerd.
- Er zijn nieuwe contacten ontstaan in de klas
- Er is weer ruimte om te leren.
Het is zichtbaar aan de houding en zelfs de oogopslag van de leerlingen.
Een resultaat waar we samen enorm blij mee zijn.
Ik heb veel waardering voor het handelen van de leerkrachten in deze klas. Leiding en veiligheid vanuit de leerkrachten kunnen niet gemist worden. Met de support vanuit het MT erbij was dit een traject waarin we echt konden samenwerken.
Het is nu zaak om samen verder te groeien.
- Van nieuw gedrag in bijzijn van veilige mensen naar nog meer eigenaarschap van de groep rondom de keuzes die er gemaakt moeten worden.
- Niet weer kiezen voor de oude vertrouwde ‘oplossingen’ als zich weer spannende situaties voordoen.
De werkelijke leeftijd van de leerlingen is nu een voordeel.
De ‘peuter’ hielp ons om te begrijpen waarom het gíng zoals het ging. In dit geval was niet de werkelijke leeftijd van de leerlingen, maar de (emotionele) leeftijd van de groep bepalend voor de aanpak. Het is belangrijk om het juiste referentiekader te gebruiken voor het duiden van de dynamiek en gebeurtenissen in de groep. Juist bij samengestelde (en dus jonge) groepen verdienen groepsvorming en veiligheidsbeleving (opnieuw) aandacht.
